نیک باش چون تابش آفتاب و بخشش باران. بخند به روی دنیا باقیشو بیخیالش. جایی برای گفتن دلتنگی ها. دکتر بعد از اینهای شاهرود. دنیای رایانه و ترفندهای آن. دور خواهم شد ازین خاک غریب. روزنگاری یک دانشجو در ناسرزمین مادری. یک ماما با چکمه های سفید. مراقبت از چاه و سنگ. وقتی یه چیزی رو میخوای.

به زودی دوباره می نویسم. عقربه های ساعت پشت سرهم جلو میرن و آخرین ساعتهای سال 1390 سپری می شن. سال 90 هم مثل سالهای گذشته داره تموم میشه. با همه خاطرات و اتفاقات مختلف خوب وبدش.

۱ ساعت و ۳۵ دقیقه دیگه. تو را دوست دارم تا همیشه دنیا. تا همین خیلی وقت ها. یا برق نگاه نداشته ات را. برای چندمین بار از تو گفتم. که شهر عشق تو پایان ندارد. به یادت هست زخمی بر دلم هست. که جز لبخند تو درمان ندارد. زلالی تو به رنگ اشک برکه.

یک ماما با چکمه های سفید. گفتنی هایی که در سکوت غرق می شوند. خطهای رنگی زندگی من . گاه نوشته های یک سحر. ته مانده حرف های دلم. بالاخره این گزارش کار 100 صفحه ای تموم شد! و البته بهترین مورد که! .