ماجراهای یک پزشک هنوز عمومی.

به حباب نگران لب یک رود قسم.

چقد تلخ و غم انگیز میشود وقتی روزگارت رنگ ابهام به خود میگرد. وقتی که شب و روز فکر میکنی تا بتوانی از کنار هم قرار دادن چیزهایی که از ذهنت دایما عبور میکنند یک نتیجه ی منطقی بگیری ولی باز نمیشود که نمیشود که نمیشود. و باز تو میمانی و ابهام و ندانستن و . چند لایه ای بودن آدم ها و رفتارهای متفاوتشان باعث ابهام میشه که گاهی اصلا مهم نیست و گاهی انقدر مه و پررنگ میشود که همه ی شب و روزت را به خودش اختصاص میدهد و همواره.

گاه نوشته هاى یک دانشجوى زبان. این وبلاگ مأمن اندیشه ها و تراوشات ذهنی یک دانشجوی زبان و ادبیات انگلیسی معلوم الحال در یک شهر خیلی خیلی دوره و نوشته های اون غالبا هیچ ربطی به رشته ش نداره! نوشته هایی در قالب طنز و جد و حتی روزمرگی ها .

یک اذر نود و پنج. 1 بعد از چند هفته فقط اومدم بنویسم دلم خیلی گرفت امروز . حس میکنم به این زودی ها شاد نخواهم شد. 2 اسکارلت اوهارا تو ذهنمه همش. با دوست پریشانم و بی دوست پریشان. این روزها می رم درمانگاه همش این اهنگ جدید خوا.

سه نقطه های دلم! هرچه فکر شما بزرگتر باشد,به همان اندازه بیشتر به افکار دیگران احترام میگذارید! همیشه که نباید یه سری فعل و انفعالاتی انجام شه و بعد بگن طرف اشتباه کرد,گناه کرد,خطا کرد. گناه ما بی توجه بودن هست. از خواب که بیدار شد موهاشو شونه میزنم و گیس میکنم. اصلا هرمدلی که خودش دوست داشت. کارتون میذارم و میشینم خودم هم کنارش میبینم. به درک که وقت پروژه امو میگیره. حالم از این ناتوانی بیان احساسم به اونایی که باید , بهم میخوره.

نمیدونم چرا حوصله بیرون اومدن از رختخواب رو ندارم. شاید چون سه شنبه همه ی کارهامو کردم و دیگه هیچ کاری برا امروز ندارم. اصلا چه معنی میده سه شنبه تعطیل باشه. من روزها رو قاطی کردم. امروز اصلا شبیه جمعه ها نیست. راستی براتون گفته بودم فیلم سومی هم خریدم. همه خوابند و ما سر کاریم.