به پایان آمد این دفتر. بلاگفا جان خاطرات دوساله ی منو پاک کردن. که البته یکی از دوستان داشتن لطف میکردن و وبلاگمو برمیگردوندن که خودم نخاستم. چون میخاستم دوباره آدرس عوض کنم و گفتم اوشون اذیت نکنن خودشونو! با یه اسم و فرم دیگه و البته جای دیگه شروع به نوشتن می کنم. لینکامو به لطف همون دوست عزیز پیدا کردم و توی اولین فرصت به تک تکتون سر میزنم.

غم وغصه ام که میخوریم. میبینی خدازانوهایم رادراغوش کشیده ام. صدای زمزمه ام رامیشنوی باتمام وجودم برایت میخوانم خالق. من این روزاچیزی ازخدامیخواهم که اگرتوبدانی دق میکنی. غصه نخورمادرمیدانم دوستداری خوشبختی من راببینی. امابدان مادرمن اینجاخوشبخت نمیشوم من ازدنیابیزارم مادر.

بعضے ڪآرا و حرفآ ڪہ تآ عمق آدمو جر میدآد و. ا ون ترافیڪ مسخرہ ڪہ 5 سآعت از عمرمون توش فنا رف. سفر بہ خودܢܢ بسے خوشید. همہ ے اینا عالے بود. و مآ تا 3 سآعت دیگر به طرف شمآل حرکت خوآهیم کرد. لطفا در نبود ا ین جآنب بلآگفآ را به فنآ ندهید. بدآنید و مطلع باشید کلآغ هآ همه چیز رآ به من ا طلاع میدهند. ک نک ور ت مومید.