گلی خانم ی خانم خانمها. دوست دارم همه شما مرا تمسخر كنيد. دوست دارم با تمام وجودتان مرا به باد سخره بگيريد. آنگونه خيالم راحت مي شود كه شما مرا تمسخر نمي كنيد. سعي مي كنيم دنياي هم را بفهميم. و آنگاه كه نمي فهميم يا وانمود مي كنيم كه فهميده ايم يا تمسخر مي كنيم. نيازي به نقش بازي كردن نيست. هر چقدر دلتان خواست بخنديد. اصلا با صداي بلند بخنديد. بگذاريد هاي هاي خنده هايتان به گوش خدا هم برسد. بگذاريد بداند كه چه موجود خنده داري آفريده است.

گاهی دل پر از حرف است اما زبان غیر از سکوت حرفی برای گفتن پیدا نمی کند. زندگی مثل همین چایی است. با همه تلخی می توان شیرینش کرد. و با وجود همه شیرینی ها ماهیتش همچنان تلخ است. با این حال انسان آن را تقدیم عزیزانش می کند. چقدر خوبه که از کسی انتظار توجه نداشته باشی. یه احساس سبکی می ده به آدم. از هیچ کس دلخور و رنجیده نمی شی. می شه از کسی که دوسش داری و. هرچی ازت انتظار داره بهش می دی. می گویی ببار بر من.

نجواي ظلمتكده درون يك ترانسكشوال ايراني. این وبلاگ بنا به دلایل شخصی بسته. پيداست كه آيندهي مبهم داريم. چوبيم كه ريشهاي نداريم دگر. سنگيم كه رنگ و شكل آدم داريم. ساعت گیج زمان در شب عمر. می زند پی در پی زنگ. زهر این فکر که این دم گذر است. می شود نقش به دیوار رگ هستی من. قصه ای هست که هرگز دیگر. زندگی بی حد و مرز. چند وقتی است تجربه اش کرده ام.

سکوت همیشه علامت رضایت نیست . این پست ثابت وبلاگ ماست. کرد ه ام و نه با. تو دشمنی کرد ه ام. به تو بگویم دوستت دارم و. راهی پیش پایت بگذارم او را که مرا به سخره گرفتی. و هیچ پیامی از پیام هایم به تو مرسید. مگر از آن روی گردانیدی. و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو. و چنان توهم زده شدی.