اقلیمم را از یاد برده اند یاران! چگونه به کلبه ای سر بزنند که درهایش را بسته اند. نوشته شده در روز نوشت.

نیست و بیشتر از همیشه دلتنگشم. نمی دونم چرا مسیرم همیشه کج میشه. دوست دارم بازم اتفاقی ببینمش. اما وقتی همیشه این کارو بکنم که دیگه اتفاقی نیست. فقط از این مطمئنم که اگه بود. مامان امروز جایگزین واسش پیدا کرده بود.

کاش میشد یه دفعه فقط یه دفعه بگی دوستم داری ازت چی کم میشه. بالاخره پایان دلتنگی ها به پایان رسید. ۱۷ تیرماه ۹۲ روزی بود که به عشقم رسیدم بعد از ۲۴ سال انتظار. ۱۷ تیر ماه ۹۲ روز عقدم بود. اگه خدا هم بخواد ۷ و ۸ اسفند مراسم عروسیمه. اگر طی این مدت نبودم. دوستتون دارم و آرزوی موفقیت میکنم واسه همتون.

كجايي كجايي ببيني من خوش حالم. دارم به زندگيم ادامه ميدم. نوشته شده در بیست و هفتم مرداد ۱۳۹۴ساعت توسط SoHeilA. یک مشت سوز سرد خورد به صورتم. باد و باران هی پشت هم سیلی میزدند به اندامم. من اما هم چنان میخندیدم آبمیوه ام دستم بود و قدم میزدم. هیچ کس توی پارک نبود. خودم را در آغوش نیمکت پارک جای دادم. چقدر حال خوشم لذت بخش است. باران دست بردار نبود و من سمج تر. چشمم به تاب خورد که بی تاب باد و باران شده بود. شوقی کودکانه در من شعله دمید و به سمتش خیز برداشتم.

از هیاهوے واژه ها خسته شده ام. از سک وت اوراق سپید آموخته ام. م رگ را مجسم دیده ام. ش بے ش اید ام شب. زیر نور یک واژه خواهم نشست. نام خونس رد معشوق م را. بر ح واس پنج گ انه ام. خال خواهم کوف ت .

افسوس که روزگارم بر خلاف آرزوهایم گذشت. به احترام بزرگترین وبهترین مخلوق خدا . کلا یک جور مسخرۀ احمقانه ای ست. وقتی تک تک سلولهایت همه زندگی ست وطروات وشادابی و شور. خ رد خ رد خاکشیر .