روزي مردي خواب ديد به عالم فرشتگان رفته است. اين جا بخش دريافت است. اين جا ما دعاها و تقاضاهاي مردم از خدا را دريافت مي کنیم. مرد کمي جلوتر رفت و دوباره دسته بزرگي از فرشتگان را ديد که چيز هايي را بسته بندي و به پيک ها تحويل مي دهند. شما داريد چه کار مي کنيد.

تنها دليل زندگيم با يه غمي . سلامی به لطافت بارون . با سلام به همه دوستان گلم. اره منظورم تو هم هستی. چشمانم را به چشمانت قفل می زنم. حال بیا و به بوسه ای آسمانیم کن. وقتی که سرم را به سینه ات می فشاری. دوستت دارم را برایم زمزمه میکنی. با طلوع چشمان درخشانت ازپشت انبوه مژگان سیاهت. با آوای دل انگیزصدایت که روح تازه می بخشد به جانم. با شیرینی لبانت که طعم خوش زندگی را برایم زنده میکند.

کوتاه آمدند! به یاد تلخی های زندگی زندگی. لعن و نفرین شود . هر آنکس غیر از این خواهد. باتو به سرزمین احساسم سفرکنم. من باشم و توباشی و عشق.

من از ت می م ردم. اما تو زن دگ ان ی من بودی . تیشه خود را گم کرده است.

تمام نیمکتهای پارک دو نفره اند. لعنت به دبستانی که از درسهایش فقط تصمیم گیری را آموختی. یواشکی از تلفن خونه بزنگه بهم! .

تمام ناتمام من با تو . یروز غروب تو کوچه ها بارون میومد. چیک چیک صدای گریه ی ناودون میومد. بارون دونه دونه از هر سو روون بود. مرغ خسته اون شب کنج آشیون بود. هنوز اون روز فراموشم نمیشه. که بادست قشنگت روی شیشه. کشیدی عکس قلبی و نوشتی. واسه امروز و فردا و همیشه. درد کدام پرنده هنگام کوچ. در پاییز جا مانده است. خاطرات بی هوا می آیند. تار مویی را که قسم خوردی با.

الانکه دارم این پستو میذارم توماشینم دارم میرم پیشه مامان بابام. درسته خیلی کم پیششون باشم باز دوباره باید برگردم اما بازم واسم باارزشه. نزدیک بود بشیم 3سال اما نشد. این که چقدر از آن روز ها گذشته.

نه اینکه چیزی برای نوشتن نداشتم . نه اینکه سرم خیلی شلوغ بود. نه اینکه وقت سر خاراندن نداشتم. بازهم نه! حتی اوقات فراغت هم زیاد داشتم. البته شاید! و شاید هم همه این اوقات داشتم عوض می شدم. یعنی وقتی داری تغییر می کنی باید صبر کنی . اول خودت را کامل تغییر بده . بعد بگو هر آنچه حاصل این تغییر بوده. و حتی در این مدت داشتم اطرافیانم را می شناختم. آن هایی که با ایشان هم کاسه بودم. چه به اندازه ی چند ماه فقط! .