شن بار ظلمات می بارد! در اشعه بار عصر معكوس. وقتی نخستين درخت بر زمين سايه می گستراند. من خنكای مرموز هستی را. خاصه با خلاصه شدن خورشيد. من هر دميده شدن را. در هر سپيده دم زمين. با چشمانی به فراخی گشوده. من هر نديده شدن را نيز می ديدم -. و باد افسار گسيخته و وحشی در شبان خاك. و كودكانی كه با باد سوتك می نواختند. ناگهان به تمامی مردند! شادمانه و شاکر .

گ ل واژه ها از سایت شعر نابГУЛВОЖАХО. انتخاب شعرهای زیبا از سایت شعر ناب Интихоби шеърхои зебо аз сойти Шеъри ноб. آخرین دیدار من در چشم تو جا مانده است. بعد از آن دنیا میان تیرگی وا مانده است. بی بهانه از تمام هستی من رد شدی. روی قلبم رد پایت چون معم ا مانده است. در سکوتم روز و شب دائم مرورت میکنم. چهره ات در قاب دیواری چه زیبا مانده است. معبر اندیشه ام در ازدحام برگهاست. باغ لخت زندگی در سوز وسرما مانده است. در کنار تک درخت روزهای عاشقی.

هر گونه کپی از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع و نام نویسنده بلامانع است . ๑ ๑ چشم انتظارت ๑ ๑. هر روز واژه هایم را معطر میکنم به عطر خاطره هایت با این امید که روزی خواهی آمد . و همیشه شعرش پر تنهایی ماست. پر بغضی که مرا در پی تنهایی برگ گریان کرد. فکر کن خانه ی ما منتظر مهمان بود. کاش هنگام ظهورش سی ام آبان بود .

خدا را او ل دفتر بخوانم. نواي دل در اين منظر بخوانم. با دست و پايي شكسته. زندگي داره به سرعت ميگذره و من هنوز . بهار عمر من بگذشت و دي شد.

هان چ باور پیچیده ای! قصه ی تعبیر رسالت زمان! شبی در همایش فراست نور. اندیشه ای در من فرو شکست! رو ب ره آورد یک آزادی بی مثال. تا پرسه های بی مورد! مشت ناباوری می کوبید. بر بریده های خلوت لحظه ای درهم. چون ردپای چالاک یک مفهوم. هوش از هوای اندیشه ام میبرد! تا هیات نظاره های بالغ ب تفسیر می نشست. شعله های اشاره ی لبخند چکاوکی. در پاره های سپید پرواز. ب گشایش خواب های ممنوع می رفت! آن شب سکوت هندسی گلوگاه خسته ام.

تنهاییاتو تازه می فهمم! تنهاییاتو تازه می فهمم. دارم به جای تو توو آغوشم. قالیچه پهن رو خاکت رو. می ترسم از جمعیت حاضر. اینا که از بس خودزنی کردن. افتادن و یک گوشه بیهوشن. می ترسم از رد گلابی که. رو صورتم می ریزه ناغافل. از اسم تو رو دسته های گل. از چای با خرما و عطر هل. نه میره فکرت از خیال من. نه میره غم از تووی تن پوشم. نه پرچما از روی دیوارا.