دل ادم ها را ميزني. عجيب ب خوبي و شيريني آلرژي پيدا كرده اند. دیشب را تا صبح به دنبالت گشتم. لا به لای تمام خاطرات گذشته. تمام خوبیهایم را ورق زدم. لحظه به لحظه اش را. نبود تو و انتظار من. امروز را هم دوباره دنبالت میگردم. مثل همه ی روزهای نبودنت! امروز هم سراغت را از همه ی برگ ها میگیرم. شاید برگی از قلم افتاده باشد. فردا روز دیگر ے ست.

تو این هوای گرم که توی آفتابش نمیسوزی بلکه . اما ابش اینقدسرده که فک میکنی داخل قطبی. شما هم حتما بیان ک ت خیلی بهتون خوش میگذره. جوری ک دوس دارین همیشه برین. اما در کنار خانواده که چه لحظه های خوبی داری ولی وقتی . ولی میبینیش داره با پدرت. حرف میزنه و میخنده و خوشحاله. در حالی که یک جوری رفتار میکنه ک انگار تو توی اون جمع نیستی.

Just behave here, the only way to make me happy. Well, except a few things. من بلدنیستم دوستت نداشته باشم. حتی بلدنیستم نگویم می خواهمت وقتی میخواهمت. بلدنیستم اخم کنم وقتی ناراحتم. من هیچ کار مهمی را بلدنیستم.

ز غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد عجب از محبت من که در او اثر ندارد. تلپ و تلوپ رفتيم دانشگاه. ღღ منو تنهایی ღღ. اينجا پرسپوليس همه چيز است.

ღ ღ لعنت به هرچی خاطره سღ ღ. من فقط میترسم میترسم همه مثل تو باشند. فراموشی یک بودن سخت است. اگر نوشتم مخاطب خاص ندارد. چون کسی ارزش خاص بودن را ندارد! این جمله و به خاطر فاطیما جون نوشتم که خیلی دوسش داره. اگه از مرگ باورها از ادم ها دلم سرده. نوازش کن تو دستامو که خیلی وقته یخ کرده. یا اگه کردید منبع رو بنویسید.

گم شده ایم در عشق! وقتی که همه جا مهتابی ست. اما در آسمان ماه نیست! دیوانه ای پنهان است. و دنیایی پر از پرتگاه. درک کنیم , حس. در فصل سبز رویش ها. وقتی که باران , از گلویش. دلم تنگ است , به بلندای , یک شب , یک رویا. قطرات خیال تو , می چکد , از لب تنهایی چشم هایم. و من , پشت این حصار , یکسره از یاد تو , بارانیم. به خیسی چشمایم بنگر! ببین , چقدر داغ دارد , وقتی دلی یخ می کند. از دست ناکوک غم ها! ببین , نگاه پنهان ماه را , به نیمه باران خورده راه! خسته ام از حس ادراک این بودن ها! یا کدوم وس.

بهتر است از هر روز ترک برداشتن ! سه شنبه بیست و سوم اردیبهشت 1393. سلاااااااااام به همه دوستان عزیزم. شرمنده درگیر درسو دانشگاهو . اگه زیاد بهتون سر نمیزنم شرمندم. ایشالله بعد از امتحانا با قدرت برمیگردم به همراه یکی دیگه. سه شنبه دوازدهم فروردین 1393. اینجا آب ها را پشت سر کس ے مے ریزنב که. به دلیل مشغله دانشگاهی تا مدتی نیستیم.