All the dreams in the world. خسته ام خسته ام از این روز های مثل هم که هر روز تکراری تر از دیروز می شود. روز اما هیچ رنگی از روز ندارند گاهی فکر میکنم شب کمی از روز رنگی تر است. شب لا اقل ستاره دارد که بین سیاهی باشدو رنگی یکنواخت را زیبا کند اما روز فقط. آنقدر دلم گرفته است که حتی صدایش هم در نمی آید که دردش را برایم بگوید.

سلام به به میبینم دوستان همه بامعرفتن وما بی معرفت. نمیتونم یه سالی بیام وبم چون درگیردانشگاه وزن گرفتن وپول و اینحرفام. جای من دنیا میاد وبم یه دوست خیلی خیلی صمیمیه یا بهتربگم یه یار همیشگی. به قول بعضیا جای بای دادن فعلا. هرچه گشتيم دراين شهرنبود اهل دلي. گريه ي من حقيقي وخنده ي من دروغه. روزايي که نيومدي واي که چه حالي داشتم. مثل گذشته هاي دور کاشکي دوستت نداشتم.

به وبلاگ عاشقانه من خوش آمدید. خدا تو را به همان صورتی که میخواهم. قلم به دست گرفت و کشید همراهم. حال من خوب ست اما با تو بهتر می شوم. آخ که تا مببینمت یک جور دیگر می شوم. با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند. یاسم و باران که میبارد معطر می شوم. در لباس آبی از من بیشتر دل می بری. آسمان وقتی که میپوشی کبوتر می شود. آنق د رها مرد هستم تا بمانم پای تو. میتوانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوم. در هجوم بادهای سخت پرپر می شوم.

کم کم همه جای وب از بین میره و تبدیل میشه به خاکستر! هیچی اینجا پیدا نمیکنی! هفته سوم مهر 1390. هفته او ل شهریور 1390. د خم لای ش یطون.

ورود انسان ها ممنوع! واسه کسایی که همه چیزشونو باختن. من داره یادم میره! من که اصلا خووووووب نیستم.

دعا کنید توبه ی حقیقی بکنم و عاقبت بخیر بشم . تقریبا پنج سال پیش بود که من بعد از یک اتفاق ناراحت کننده این وبلاگ را ساختم. زمانی که از تمام آدم های دنیای واقعی فراری شده بودم و پناهگاهی جز یک خانه مجازی برای خودم پیدا نکردم. من اینجا دوستان خیلی خوبی پیدا کردم. دنیای قشنگی که این روزها با ازدواج با رضا قشنگ تر هم شده است. این پست آخرین پست دنیای قشنگ آن روزهای مهتاس. برای تک تک دوستانی که همیشه کنارم بودند آرزوی بهترینها را دارم.

من و دفتر و خاطره هام. مي خواهم امشب با درياي خاطره ها قرار بگذارم. كه هروقت امواج پر تلاطم يادها خواستند. دست اميد و آرزويش نجاتم دهد. سفر به استانبول در عید90-91. این عید اولین عیدی بود که سال تحویل در کنار خانوادم نبودم راستش یکمی دلم گرفت ولی دیگه دختر بزرگی شدم و باید عادت کنم. حالا یکم از جاهای دیدنی و خوردنی های فوق العاده استانبول براتون بگم. میخوام از خوردنی ها شروع کنم.

دلنوشته های من در نگاه تو. بله امروز تولد یکسالگی وبلاگمه. اولین وبلاگم که تقریبا با ساختش فصل جدیدی از زندگی من آغاز شد! فصلی که گاهی شادی به همراه داشت گاهی غم! خوب دیگه الان هم اوضاع خیلی تغییر کرده هم من. راستش گاهی آدم کاری میکنه که شناخته بشه مطرح بشه و گاهی هم آرزو میکنه هیچ کس نبیندش! کاری مثل ساخت این وب و وبهای دیگم و کاری مثل یه مدت آفلاین بودن. ما دوست داریم برای دیگران مهم باشیم و بیشتر برای اون کسی که خیلی دوستش داریم! تعطیل میکنی میشی یه پروانه تو پیله منتظر پرواز! .