در پی انکار من است. در پى ا نكار من است! درپناه زیباترین زیبایی ها. ممنون ازینک این چند ماه همراه بودید. فعلا نه آپ میشم نه نظرات تایید میشه. به وبلاگاتون سر میزنم اما نظر نمیدم. میخوام یه مدت اسمم نباشه. به امید آپ های طوفانیتون. در پناه زیباترین زیبایی ها. دیدی که صبح می شود. شب ها بدون من! بی وقفه می زند.

چندوقته که برات اهمیت نداره گریه های من. خلوت شبات دیگه شده غریبه با صدای من. زندگی تو از آرزو و حال و روز من جداس. حالا که تو شدی یه آدم غریب و سرد و بی حواس. من از این شهر میرم. شهری که ستاره هاش خاموشه. به هیچ و پوچ زندگی. من از این شهر میرم. شهری که به ظاهر آشنا زیاده. اما تو نمیدونی درداتو تو تنهایی به کی بگی. بی امید و بی هوا از هوای تو جدا. دنبال ستاره ها به سمت نا کجا. اون که عاشق تو بود از ته دلش منم.

ا عوذ به الله م ن الر فیق الاشی. س لام تی ن ن ه م. به همین سادگی اتفاق می افتد. خودش را بر می دارد و می رود. و تو تا آخر عمر به او می اندیشی. ه میشه ا ز ا رث باباش م حرومه. And maybe a few years later. We pass each other carelessly.

دوشنبه بیست و یکم دی ۱۳۹۴. خ ش خش ک ع نکردیم تو برگا.