اسامی عجیب ایرانی ها و بازتاب جالب و خواندنی آن! اندازهی ١٢ و تیتر.

سلام دوستان تو این وبلاگ خاطرات و درددل هامو میگم دوست دارم بقیه هم سهیم شن. دو ماهه که در بخش داخلی به سر میبریم . قبلا راجع به مشقت های این بخش شنیده بودم ولی شنیدن کی بود مانند دیدن. بدترین قسمت ش روتیشن خون بود که هرروز شاهد مرگ مریض هابودم. کارم شده بود شمارش پلاکت های روزانه ی مریض ها. هرروز تو یه دفترچه مینوشتم و باروزای قبل مقایسه میکردم. اگه خیلی افت کرده بود اون روزو با ناراحتی به سرمیبردم. منکه تموم شدم و از اون بخش رفتیم ولی غم و سختی بیمارا که تمومی نداره.

امروز بعد مدتها اومدم باز اینجا بنویسم. امروز باز دلم گرفته نه که دلتنگ باشم نه . ولی ااره بهم فشار اومده از وضعیتی که الان درشم. نه ادمیم که بخوام از مشکلات فرار کنم و نه بخوام گردن کسی بندازم. همیشه خودم بودم و خودم . البته در این بین خونواده و بعضی از دوستان واقعا کمکم کردن . ولی شده تو وضعیتی باشی که کسی از دستش کاری برنیاد نکنه و فقط خودت باشی? الان من تو اون نقطم. 6- آنچه قلبتان میگوید را دنبال کنید.

شرط بندی باحال کردیم عاغا. کل تاریخ در سه سوت. سیر تکاملی یک دانشجوی پزشکی. روز نوشت های یک دانشجوی پزشکی. دفترچه خاطرات این روزهای من. ارتوپدی فنی - مشاوره توانبخشی. دفتر خاطرات دکتر شیمل! کوچولوهای دیروز پزشکای آینده.

همون جا بود که فهمیدم الکی نبوده هیچ وقت تو بچگی آرزوی معلم شدن نداشتم. مخصوصا از این قسمتش که هر چی میگی یه عده ای هیچ وقت متوجه نمیشن حتی اگه شصتاد بار توضیح بدی! کتابه ناطور دشت از جی دی سالینجر بود.