در پشت نیمکت های کبریت فروش. تا از نسل منگنه های خم شده. ظرف های شکسته را دوخته ام! از سوزن چرخ دار عبور نکند. نبض های دم کرده ی عجول. در ساعت چین خورده ی عینکی. و در کبودی ردپا پوسیده اند.

سلام میشه گفت تقریبا برگشتم هه . پنجشنبه سیزدهم آذر 1393 یلدا. ر د ستر س بود ن ت. دیگ ر ب رای م ا رز ش ن دار د. سه شنبه شانزدهم مهر 1392 یلدا. می ترسم از آدمهایی که عاشق نوشته هایم می شوند. وای به روزی که ننویسم . وای به روزی که لال شوم. می ترسم از آدمهایی که عاشق مجازی هایم می شوند. وای به روزی که حقیقی شوم . وای به روزی که حقیقت شوم. می ترسم از بوسه ها و آغوش های از پشت این مانیتور لعنتی. می ترسم از دوستت دارم های نوشتنی . خداوند دختر را نمی آفرید! .

خداحافظ ای نخل ها چاها. دگر نشنوید از علی آه ها. که شام علی گشته دیگر سحر. که امشب رود نزد پیغمبر. از ساعت یه ربع به سه استرس والیبالو گرفتم و بیدار شدم. کم هزینه و پر افتخار.