غم را هم نمی شناسم. بایدروحی از سنگ در من حلول کرده باشد. فاصله عشق تا نفرت 15 دقیقه است پس در ان دقایق بهتر است به عشق اندیشید تا عمری با نفرت سپری نشود.

این دفعه خورشید من از مغرب هویدا شد. سرسبز چشمان تو شیدا شد. لنج دلم بود و تلاطم ها و طوفان ها. یک ناخدا از ساحلی گمگشته پیدا شد. دست مرا می گیری اما عرشه ناامن است. آری نبودی تا ببینی بعد کوچ تلخ. بگذر تو از این جنگل تاریک و یخبندان.

سکوت دست نوازش استادان بزرگ روحانی برسر جهان و جهانیان است. جوانها میروند همین فردا نیز خواهند رفت دیروز هم رفتند آنچه باقی میماند چشمهای نگران به فردای جوانها و فردای این مرزو بوم است اینها سرمایه های کشور و نتیجه ی موهای سیاهی است که سپید گشته اند . کنار سنگهای این کهن تاریخ و در دامان البرزم. از آن زخم آن پ.

منتخبی ساده از عقل-دل نوشته های م. دل تنگ شدن برای تو. مثل نفس کشیدن است برای من! از تو چه پنهان. آسمانی که در دام دود ها افتاده بود! رو به بالا دست ها. دور و دورتر می رفتی. سرفه های پی در پی ام را. وقتی بغض ها در بن بست گلویم. دنبال جان پناه می گشتند. سرخی چشم هایم را نمی دیدی. می سوخت و در ارزانی ابرها. چقدر گران می بارید! ای شهر خاطرات من-. میان مشتی توهم گیر افتاده بودم.

شرمنده ی عزیزانی می باشم که لطف نموده و پیام می گذارند . با عرض پوزش پیام ها برای نمایش تائید نمی شوند . اما همه را با جان دل خواهم خواند . خانه ام وقتی که می آیی تمامش مال تو. تو می دانی که صحبت با در و دیوار یعنی چه.