فاطمه ای شهید مظلوم! بسم الله الرحمن الرحیم. گرفته بوی غم وغصه خانه ام زهرا. ز کودکان حزینت تو غم گساری کن. ببین که شوهر مظلوم تو علی تنهاست. در این غریبی و غربت مرا تو یاری کن. هنوز هم به شفایت امید دارم من. مکن امید مرا ناامید کاری کن. حدیث غربت من را ز زینبت بشنو. به غربت من مظلوم بیا و زاری کن. ز جای خیز و تو ای همسر وفادارم. به خانه ای که درش سوخت خانه داری کن. پنجشنبه 31 فروردینماه سال 1391. برای دوستانی که میخوان بیشتر بدونن.

سردم , مثل گلوله های برفی که به صورت می خورد. سردم , سرد سرد. چون تنم گرمی تو رو کم داشت. سردم مثل لحظه های تنهایی. سردم مثل گلوله های برفی که از هر طرف می بارد. سردم , سرد سرد. چون روح و جسمم فدایت. سردم ,برای گفتن عشقم. سردم , برای روزی که گلوله های برف اب می شوند. سردم , سرد سرد. برای روزی که افسانه عشق دیگر نبارد. سردم , از شرابی که به خاطر تو نوشیدم. سردم , چون مثل گلوله های برفی که به در می کوبند , به دنبال تو بودم. سردم , سرد سرد. سردم , چون اهسته اهسته می بارم.