حال عجیبی ست دیدن آسمانی که دقایقی پیش به آن نگاه کردی. به سلامتی اون رفیقی که مجازیه . به سلامتی اون رفیقی که مجازیه . ام ا یه جوری واست سنگ صبوره. که هیچ کدوم از رفیقای واقعیت. یادت زهرمیکند به کامم زندگی را. اون طوریم که تو فکر می کنی نیست! شاید عاشقت بودم روزی.

سه شنبه 5 آذر 1392. کاش معلمی بود انشایی میخواست. بآل ش פ وבҐ را ت رجیح مےבه م. م ثل بآل ش م سآف رפ آنﮧ. פ وب مے בان م. هوای سرد بهانه است . هوای دیگری به سر دارد . ! پنجشنبه 2 خرداد 1392.

دلمو شکست و رفت! من یه روزی دختری بودم که از ته دل میخندیدم. من یه روز آروم ترین اعصاب دنیا رو داشتم. اکنون بی آنکه شاد باشم نفس میکشم. بی آن که شاد باشم زیر بارن قدم میزنم. بی آنکه شاد باشم زندگی میکنم. بی آنکه نامم را به یاد بیاورند. جوری عبور میکنن که انگار نیستم. حرفی نیست فقط خسته ام. من دختری هستم که با تمام توان با سرنوشت میجنگد. برگشتم به این وب پر از خاطره! امروز یاد یه چیزایی تو زندگیم افتادم که وقتی داشتم میخندیدم گریم گرفت! .

حس خوبی نیست در رویای کسی گم شی که فکرت حتی در خوابش نمی گنجد. هيچ كس نفهميد كه چه شدم. اما هيچ دلي سراغ مرا از آسمان تنهايي اش نگرفت گويي ابرها هيچ اند و فقط ابرند و بايد ببارند. خسته از باريدن و تمام نشدن خسته از بودن و نبودن. ببخشید بچه ها یکی یه نظر گذاشته بود به اسم . اگه خوندی این پستمو برو جوابتو زیر کامنتت بخون .