بیرجند و هوای آلوده تهران. امروز حدود 2 ماه و نیم است که به بیرجند آمده ام. اولین جیزی که به چشمم آمد تمیزی شهر و بخصوص هوای خیلی خوب آن بخصوص در پاییز است. انگار آسمان از چشمان مردم دعوت به دیدن می کند. از دیدن مناظر دور دست لذت می برم وقتی می بینم تمام چین و چروک های کوه های دور دست دیده می شوند. ای کاش آسمان تهران نیز مانند بیرجند بود. نمرات ریاضی پیش دانشگاهی امیرکبیر. نمرات ریاضی پیش دانشگاهی امیرکبیر.

پر پرواز آسمانی من این روزها راه زمین طی میکند. خدایا به من حس زندگی کردن بده . دلتنگی های بی پایان زینب بانو. این روزها دلم می خواهد قلم را بردارم و فقط از دلتنگی هایم بنویسم. اما نمیدانم جوهر خودکار کفاف این همه دلتنگی را می دهد یا نه.