یک با یک برابر نیست! معلم پای تخته نوشت یک با یک برابر است. آقا اجازه یک با یک برابر نیست. بیا پای تخته ثابت کن یک با یک برابر نیست. اگه ثابت نکنی پیش بچه ها به فلک میبندمت. آقا من هشت سالمه علی هم هشت سالشه. شب وقتی پدر علی میاد خونه با علی بازی میکنه اما پدر من شبها هر شب من و کتک میزنه. محسن مثل من 8 سالشه چرا از خونه محسن همیشه بوی برنج میاد اما ما همیشه شب ها گرسنه میخوابیم. تو ما را رها نخ.

خیلی وقته دیگه حتی حوصله خودم رو هم ندارم که برسه به بروز کردن وبلاگم شاید دیگه نیام . دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده. خیلی برم سخته ولی واقعا دنیام درگیر تنهایی مزمنی شده. نمیخوام ادای این ماتم گرفته ها رو در بیارم. نه این چیزا اصلا تو خون من نیس ولی خدایی این روز واقعا احساس تنهایی میکنم. گاهی با خودم این قدر درگیر میشم که متوجه نمیشم زمان. نمیدونم که مرگم شده دلم مخاد برم یه جایی که کسی از وجودم خبر نداشته باشه بعدش اینقدر جیغ بکشم که احساس کنم خالی شدم.

واحه ای در دلتنگی لحظه. واحه ای در دلتنگی لحظه. واحه ای در دلتنگی لحظه. روزی که خورشید بتابد و من به سوی آفتاب زندگی ام اوج بگیرم. اینجا سرزمین من است . واحه ای برای پر کردن تمام لحظه های تنهایی و دلتنگی. جایی که می توانم بروم بر روی بلندترین تپه اش بایستم و تمام فریادهایم را بدون ترس از کر شدن گوش ادمهای ناشنوا بیرون بریزم. جایی که می توانم تمام بغض هایم سالهای دور و نزدیک را بشکنم و باران چشمانم جان را غسل تعمید دهد. به سراغ من اگر می آیید.

چون نجواهایم را به ترانه های ماندگار تبدیل می کنم! به خدا حافظی تلخ تو سوگند . نشد! به خداحافظی تلخ تو سوگند . که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد. لب تو میوه ی ممنوع ولی لبهایم! هرچه از طعم لب لعل تو دل کند . با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر. هیچکس هیچکس اینجا به تو مانند نشد. خواستند از تو بگویند شبی شاعرها. عاقبت با قلم شرم نوشتند . تو کوچه ی نگاه من.

مشکلی در اجرای برنامه یا عملیات درخواستی پیش آمده است.