می نویسیم به یاد کسانی که از صفر اغاز کردند. می نویسیم برای رفاقت های پاک. می نویسیم برای روزهای شیرین دانش آموزی. به خاطر میزو نیمکتهای چوبی. برای آن تخته سیاه همیشه در شکنجه. برای عقربه ساعت همیشه در خواب رفته. به یاد خوش ترین طنین گوش خراش آزادی. برای پنجره های جوش خورده ی چرکی. به یاد مانع های ارتباط بیرونی. برای پیرمرد همیشه جارو به دست. برای لحظاتی که بی درنگ خوش گذشت. وای که چقدر زود می گذرد. دوستان از این به بعد در کامنت های این پست فقط.

دوم تجربي 1 فرزانگان 4. کتاب مقدس را روی میز گذاشت و پدر را ترک کرد. سهراب سپهری در 15 مهر ماه 1307 در شهر کاشان به دنیا آمد. پدرش اسدالله سپهری کارمند اداره پست و تلگراف بود و هنگامی که سهراب نوجوان بود پدرش از دو پا فلج شد. با این حال به هنر و ادب علاقه ای وافر داشت. سال بعد او به دانش.

با سلام به همه دوست داران تاریخ پر افتخار ایران. لذا آنگونه که خواهد آمد .