خیلی کم گذاشتی خیلی نبودی من اما کم نگذاشتم کم برداشتم که توکم نیاری. هرچیز با ارزشی بود به تو بخشیدم عشقم غرورم دلم سادگیم باورم و زندگیم. دیگر هیچ چیز برایم نمانده به جز تو که تورا هم بخ. خدایا بیا عاشق شو دلتنگ شو اما کاری کن که جرات نداشته باشی عاشق بودنت رو. فریاد بزنی بیا کاری کن که نتوانی وقتی کنار عشقت نشسته ای لمسش کنی. اخر میدانی گناه است خدایا کنارعشقت قدم بزن اما دستانش را نگیر میگویند. دستانت در اتش خواهد سوخت اغوشش را لمس نکن بیا دلت رابه عشقت بسپار. امابیا به عشقت نرس بیا حال مارا درک کن.

كانون شعروادب دانشگاه علوم پزشكي لرستان. آخرش من هم عاقل شدم. کانون شعر دانشگاه پیام نور قم. آخرش من هم عاقل شدم. کفش هایم را میگذارم توی یخچال. مثل کبریت کشیدن در باد. اخرین دانه ی کبریتم را.

تغییری نخواهم کرد! اگر میخواهی مثل دیگران باشم. یه ادم تخس و مغرور. یکی که قبلنا اینجوری نبود. درست وسط پیشانی ات . میشود قبله گاه لب های من. بوسه هایم را همانجا حواله میکنم. تا میایی طعم با هم بودن را بچشی. خیالی نیست! دیگری پرپرش می کند.