اینجا سرزمین پارسیان سرزمین ایرانیان است. زیبای خود را پاس داریم و ازهمه نقاط دیدنی اون استفاده کامل رو ببریم سرزمین. زیبای ما ایران اگرچه قسمت های زیاد و زیبایی رو از دست داده و هر یک از اونها.

سخن رسید به دین و اسلام.

ردیف های آوازی موسیقی سنتی ایران. کسی که بهشت را در زمین نیافته است. آن را در آسمان نیز نخواهد یافت . عاشقانه دوستت دارم خداوندبزرگ . هر کدام تا نقطه ای همراهند. عده ای تا مرز منفعت. عده ای تا مرز مال. عده ای تا مرز جان. عده ای تا مرز آبرو. و همگان تا مرز این جهان. تنها تویی که همواره می مانی.

دگر این زمین نا پاک جای گفتن سخن نیست. که جمعی خود را بفریبند که در آن هیچ سخن نیست. دل من را هیچ خبر از بد و نیک سخن نیست. که دلی اگر شکستم به خدا کار دلم نیست.

چنین بودست و زین پس هم چنان باد . و نام پاک گرگان جاودان باد. مراسم تشيع پيکر استاد محمدرضا لطفي. دود از کنده بلند میشه! چو گرگان نباشد تن من مباد. انجمن وبلاگ نویسان گرگان دوست. سایت دانشگاه پیام نور مرکزی. ماجراهای مامان و بابا و سام. اقلیت دانشگاه پیام نور رشت. دختران دانشگاه پیام نور رشت.

ایام خوش آن بود که با دوست بسر شد باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود. از کفم رها شد مهار دل نیست دست من اختیار دل. دل به هر کجا رفت و بر نگشت دیده شد سپید ز انتظار دل. من به حال دل گریه می کنم. دل به حال من خنده می زند. خون دل بریخت از دو چشم من خوشدلم از این التهاب دل. من به حال دل گریه می کنم. دل به حال من خنده می زند. بعد از این ضرر ابلهم اگر خم کنم کمر زیر بار دل. من به حال دل گریه می کنم. دل به حال من خنده می زند. به یاد کسی که عزیزترین بود.

وبلاگ اشکناز هیچ وقت حذف نمیشه. خ دای ا خ ی لی دوس ت دارم. البته من بیشتر دوستای وبلاگیم رو از دست دادم. از بس دیر به دیر آپ میکنم. خواست بگم وبلاگ اشکناز دیگه آپ نمیشه اگه میخوای از این به بعد آپای منو بخونید. اگه میخواید منو بیشتر بشناسید پایینو بخونید. موسیقی رو خیلی دوس دارم. بچه زرنگ نیستم ولی درس خوندن رو خیلی دوس دارم. در ضمن استقلالی هم هستم.

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست. که راحت دل رنجور بیقرار منست. به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر. گرش به خواب ببینم که در کنار منست. اگر معاینه بینم که قصد جان دارد. به جان مضایقه با دوستان نه کار منست. حقیقت آن که نه درخورد اوست جان عزیز. ولیک درخور امکان و اقتدار منست. نه اختیار منست این معاملت لیکن. رضای دوست مقدم بر اختیار منست. اگر هزار غمست از جفای او بر دل. هنوز بنده اویم که غمگسار منست. درون خلوت ما غیر در نمیگنجد. برو که هر که نه یار منست بار منست. به لاله زار و گلستان نمیرود دل من.