این از نظر فیزیکى غیرممکن است.

من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی. سال هاست که اینجا ننوشتم . امروز از سر بیکاری به یاد اینجا افتادم. و کلی از دیدن نظرات خوشحال شدم. خواستم بگم من و دوس جون خدا رو شکر هنوز در کنار هم هستیم. خدا رو شکر ما هم خوبیم. امیدوارم بتونم بعده این سفر بنده ی خوبی برای خدا باشم. و رابطه م با دوست جون در اولین فرصت رسمی بشه. نمی دونم چی باید بگم. خلاصه اگر بار گران بودیمو رفتیم.

به عاشقانه ی شبهای بارانی من خوش اومدید. بعد از بیشتر از ۳ سال بلاخره پسورد دوست داشتنی ترین وبلاگ دنیا را به یاد اوردم. خوشحالم که تونستم باز هم بیام وبلاگ دوست داشتنی خودممممم. با اینکه دیگه تصمیم نداشتم این جا را اپ کنم اما امشب باز دست و دلم لرزید و. یه بار دیگه اینجا نوشتن را شروع کردم. نمی دونم چندتا اپ دیگه اینجا داشته باشم اما. الان دلم می خواست اینجا بنویسم. شاید چون بعد از مدتها رفتم سر فایل عکس ها. شاید چون اون اهنگ همیشگی را گوش دادم.