احساسی عجیب و بیشتر عمیق در دل ثانیه های تاریک شب. چشمانت را باز کن و باز هم مرحم طوفان دریا باش. همه من سراسر نیاز است. بیست و پنجم اردیبهشت ماه همین امسال میشه! به قهقهه مستانه ام بنگر.

یادت را هوار کنی روی دلم. و یقیه احساسم را سفت بچسبی. و من وسط این همه آدم. هی مدام حواسم به تپش های دلم باشد. به اینکه دستم یک وقت نلرزد. نمی شود که تو بی هیچ اجازه ای. برای خودت بروی و بیایی. که قلب جزو اموال شخصی آدم ها ست! چراغ قرمز ها را رد می کنی! یکطرفه ها را می پیچی! و آنقدر بی محابا.

سفره مهره بنشانيم و با نسل فردا پيوندش دهيم. ايراني بودن را فراموش نكنيم. امشب را به نور قرنها قدمت جاري نگه داريم . دلم تنگه هوای گریه دارم. برای دور شدن من پر ندارم.

که امروز براتون اماده کردم لذت برده باشین و مارا همراهی کنین در صورت نیاز به عکس. خاص از قسمت نظرات با ما در ارتباط باشین.